Büyüklerimizden hatta çevremizde ki pek çok insandan hep duyarız;
Ah nerede o eski insanlar?
Ah nerede o eski günler?
Nerede…
Bizim gençliğimizde herkes kapısını açık bırakırdı, kitleme diye bir dert yoktu.
Ne hırsızlık, ne kavga, ne cinayet olurdu diyen pek çok büyüğümüze şahit olmuşuzdur.
Anlattıklarına göre eskilerde güzel bir ahlak, saygı ve sevgi ortamı hâkimmiş.
Maalesef ki geldiğimiz şu noktada durum tam tersi!
İnsanlığın büyük bir kısmı artık sevgisiz, saygısız, acıma duyguları körelmiş, yapılan her işin hesabı tutulup, düşünceler bile menfaate dayanır olmuş.
Kısacası zaman geçtikçe insanlık ahlaki olarak sürekli değişiklik gösteriyor, o eski adil, hakkaniyetli, güvenilir, yardımsever, iyiliksever, tok gözlü, ilkeli ve sevecen insanlar giderek azaldı!
Anlayacağınız kör bir toplum haline yavaş yavaş geçiş yapıyoruz ve ne yazık ki günümüzde de bu yaşam stili ile yaşayan çok sayıda insanımız bulunmakta.
Evet, insani değerlerin ve maneviyatın mendil gibi buruşturularak çöpe atıldığı bir zaman diliminden geçiyoruz.
Aslına bakılırsa yazılacak, çizilecek çok söz var ama hiç teferruata gerek yok!