Cümleye nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Ama bildiğim tek şey; Bir kargaşa var, gece ile gündüz ayırt edilemiyor. Her şeyi sorun haline getirip, hiçbir şeye çözüm getiremeyen insan topluluğu. Sokakta, toplu taşıma araçlarında ve akla gelebilecek birçok alanda. Öyle gereksiz bir toplum türedi ki, herkes kalem kavgası ile beslenir hale geldi.
Kimsenin kimseye tahammülü kalmadığı şu dönemlerde yaşlı, genç, çocuk fark etmiyor artık. Önceden ufakta olsa güzel şeylere şahit oluyorduk ne bileyim insanların birbirine saygısı vardı. Büyüklerimize öncelik vardı, küçüklerimize sevgimiz vardı şimdilerde ise durum tam tersi.
Gelişmemiş bir ülke, millet olduğumuz o kadar apaçık ortada ki konum neresi olursa olsun insanlar birbirleri ile sürekli uğraş içerisindeler. En basitinden örnek vermem gerekirse, bu şu partili, bu partili sabah akşam kavga, sabah akşam gerilim. Hâlbuki bu durum bizlere ne finansal getirisi var. Koca bir hiç! Ama bizim milletimiz bu durumu anlamamak için olağanüstü bir şekilde direniyor. En büyük kaybımız ise, iletişim çağında; İletişim edebinden uzak, cüretini bilmeden ahkâm kesen bir millete sahibiz.
Hâlbuki bu düzende yapılabilecek en güzel şey kişi kendi işine bakmalı. Kendini geliştirmeye, güçlendirmeye bakmalı. Hayatta ki en önemli yatırım; Kendinize yatırılan yatırımınızdır.
