Sağdan baksak, soldan baksak…
Yukarıdan baksak, aşağıdan baksak…
Nereden bakarsak bakalım ülkede işler tatsız! Neden mi?
Dünyanın her yerinde bir virüs gibi çocuk cinayetleri, çocuk istismarları ve daha birçok şey gün geçtikçe korkunç bir şekilde artış gösteriyor.
Bir gün cinayet haberleri, bir gün çocuk istismar haberleri…
Anlayacağınız ülkenin dört bir yanında çocuklar öldürülüyor hem de vahşice!
Eskiden dizi-film sahnelerinde gördüğümüz olayları şimdilerde gazetelerde, haber kanallarında görüyoruz.
Maalesef geldiğimiz dönem öyle bir dönem ki ahlakın, vicdanın, insanlığın ve daha birçok kavramın tartışıldığı hatta kimi zaman anlamını yitirdiği bir dönemin içerisinde yaşamaktayız.
Sizi bilmem ama ben bu yaşanan rezilliklere, ahlaksızlıklara ve tüyler ürpertici olaylara tanım bulmakta oldukça zorlanıyorum.
Tek bildiğim çocukların öldürüldüğü, yaralandığı, istismara uğradığı ve korkuyla nefes aldığı bir dünya hepimize dar gelmeli!
Hep söylemişimdir ve yeri gelmişken yine söylemek istiyorum: Ahmet Arif’inde dediği gibi; ‘Kelebeklerin bile çocuklardan daha uzun süre yaşadığı bir coğrafyada size hangi şiiri yazayım.’?
Ne kadar da doğru bir tespit. Şair, tek cümleye bütün ağıtları sığdırmış.
Ve bir kez daha anladım ki, ülkemizde her şeyden önce ‘ahlak reformuna’ ihtiyaç var!
Unutmayın bir çocuğa kıymak insanlık suçudur.
Fakat bu suç bizde o kadar çok işleniyor ki, insanlığımızdan utanır hale geldik!
Tek temennim bu masum ve minik canlara kıyanların gün yüzü görmemesi ve adalet karşısında hak ettikleri cezaları en ağır şekilde almalarıdır!
